Een typisch en origineel werk van Anton Martineau.
In zijn werk speelt zijn flamboyante, spontane tekenstijl een belangrijke rol en werd soms gerekend tot de Internationale nieuwe figuratie, maar
vertoont ook verwantschap met het expressionisme van de Cobra stijl maar volgde daarin geheel zijn eigen weg.
Onderwerpen zijn: de mens, dansende paren, tango, erotiek, dramatiek van de liefde en de dood, vreugde en angst, absurde portretten en stillevens.
Hij was bevriend met Karel Appel, Corneille, de dichter Gerrit Kouwenaar en Jan Sierhuis