Schilder en tekenaar Ed Dukkers heeft vele schilderijen van (naakte) vrouwen gemaakt. Met velen van hen had hij een bijzondere band; zo spreken collega schilders als Theo Daamen en Reinier Lucassen wel over zijn 'Muze'. Soms stonden zowel de moeders als de dochters model, zoals bij Ingrid Toepoel en haar dochter Nina.
Dit schilderij is afkomstig uit zijn laatste periode (gedateerd 16-5-1992) toen Ed al een zeer eigen schilderidioom had ontwikkeld. Met enkele duidelijke lijnen wist Ed de essentie van het vrouwenlichaam op heel eigen wijze op doek te zetten. Thea Figee schreef over zijn stijl in het Utrechts Nieuwsblad "Ed Dukkers, veel van het boeiende zelfde".
De afstemming van kleuren is voor Ed in veel van zijn werken zeer belangrijk geweest. In dit schilderij zijn aardse kleuren (bruin, grijs, zwart) sterk aanwezig; het vrouwelijk lichaam licht wit op. Kenmerken in zijn latere periode is de combinatie van matte en meer glanzende (verf-)materialen. Dit schilderij is daar geen uitzondering op en is opgezet met een 'korrelige' verfstructuur.
Het schilderij is (waarschijnlijk) voorzien van de oorspronkelijke houten lijst die door Ed Dukkers zelf is vervaardigd.
Provenance: Galerie Nanky De Vreeze (1992), Stichting Ed Dukkers, verzameling Requiro