LEO GESTEL 1881-1941
Spakenburger Visser 1933
In Spakenburg tekende Gestel markante koppen die het hele papier vullen. Met zijn manier van tekenen, de inzet van traditionele kostuums en het ontbreken van individualistische trekken creëert Gestel een primitieve beeldtaal. Grove lijnen en geabstraheerde vormen die worden versterkt door de ruige inkleuring van vlakken, geven de tekening een naïeve uitstraling. De disproportionele langwerpige gezichten, soms met hoofddeksel, de opvallende neuzen, strenge monden en holle ogen zijn geen portretten, maar vormen samen een type. De Spakenburgse koppen representeren het pure leven van de vissers en boeren in de nabijheid van de natuur. De uitgeveegde waterverf en houtskool in bruine tinten benadrukken het "geleefde" van de gezichten. Enerzijds tonen de tekeningen de dramatiek van het harde buitenleven, anderzijds weerspiegelen ze Gestel's bewondering voor dit authentieke bestaan, als een esthetische kwaliteit. (Bron: "Leo Gestel hervonden")
Krijt en aquarel op papier
Achterop Atelierstempel 1941 en signaturen ex. test. Jan Ponstijn en Jan Slagter