Otto Schubert - Houtsnede, uit het boek voor Tylle en Nele - Vendu

Otto Schubert ging van 1906 tot 1909 naar de kunstnijverheidsschool in Dresden. Daarna werd hij theaterschilder aan het hof theater in Dresden.

Van 1913 tot 1914 kreeg hij een grondige opleiding aan de Dresden Art Academy bij Prof. E. Hegenbarth. Nadat hij in 1917 in de oorlog gewond was geraakt, vervolgde hij zijn studie bij Prof. Gussmann. Het was daar dat zijn tekentalent, zijn zelfverzekerde gevoel voor kleur en het meesterlijk toepassen van kleur, gecombineerd met goede technische vaardigheden, volledig tot ontwikkeling kwamen.

Hij verliet de academie in 1918 met de grote staatsprijs.

In 1919 werd de Dresdener Gruppe 1919 (Dresdner Sezession) opgericht, samen met Otto Dix, Lasar Segall, Konrad, Felixmüller en anderen, met wie hij ook bevriend was, evenals met de brugschilders - vooral met Erich Heckel.

De jaren tussen de oorlogen bevestigden zijn faam als groot graficus en begaafd schilder. Zijn werk was te zien op vele tentoonstellingen in Berlijn, Chemnitz, Mannheim en Dresden.

In 1937 werd veel van zijn werk vernietigd op de brandstapel van de Duitse Kuturschande.

Het laatste oorlogsjaar trof hem bijzonder hard. Tijdens de grote luchtaanval op Dresden werden zijn atelier en alle daarin opgeslagen werken vernietigd. Zijn vrouw werd vermoord.

Maar in de jaren 50 ontwaakte zijn oude creatieve geest weer, mede dankzij zijn kunstminnende tweede vrouw. De schilderijen bereikten opnieuw de uitgebalanceerde compositie van de zeer getalenteerde impressionist. Zijn grafiek, op zijn beurt, de lichte hand en het ingenieuze ontwerp van de begaafde kunstenaar.