De ets/gravure dateert van (na) 1615. Foto van het watermerk aanwezig. Bladmaat: 47x63 cm, plaatrand ca. 45x60.5 cm. Het geheel incl. lijst en glas weegt 4 kg.
In totaal sneed Bolswert 80 prenten naar Rubens, waarvan er slechts een viertal onder Rubens’ autorisatie: De leeuwenjacht, Landschap met boerderij en waterput, De miraculeuze visvangst en De Bekering van St. Paulus, zoals hier wordt aangeboden. Daarbij betreft het hier een zeldzame kleurenversie. Deze 4 zijn ook de enige gravures van Schelte waarop het drievoudig privilege vermeld staat. Op die manier zorgde hij ervoor dat niemand anders er met de opbrengst vandoor ging. Deze vermelding wijst er tevens op dat het hele productieproces onder Rubens gebeurde en dat het dus in zijn atelier tot stand is gekomen.
Wanneer een opgeleide graveur in het Rubensatelier kwam werken, kreeg die toch nog een herscholing van Rubens, om aan zijn vereisten te kunnen voldoen. Bij Schelte was dit blijkbaar niet meer nodig. Zijn gravures gaven uiting aan een ongelooflijke detaillering en waren aldus uiterst accuraat aan het origineel, tevens het feit dat Schelte de tonaliteit tot een mooie vertaling bracht en dat de schilderachtige tendens van het schilderij er ook in terug te vinden was, zorgde ervoor dat Schelte enorm veel respect genoot van Rubens.
Saulus is een Joodse Christenvervolger die zich bekeerde en als Paulus de 'apostel der heidenen' werd. Toen hij naar Damascus reisde kreeg hij een visioen, de geestesverschijning die hij waarnam, maakte zich bekend met de woorden: 'Ik ben Jezus die jij vervolgt'. Paulus valt van zijn paard en verliest voor een aantal dagen het zicht ten gevolge van het visioen. Steigerende paarden die hun ruiters afwerpen, zijn een terugkerend motief bij Rubens. Rubens liet zich voor de voorstelling inspireren door Italiaanse meesters als Caravaggio. Zowel compositorisch als in details zoals het paard zien we sterke relaties met andere werken van Rubens zoals de jachtstukken die ook hier te zien zijn, of Rubens’ Defeat of Sennacherib. Rubens schilderde minimaal drie werken met dit thema. Deze prent gaat terug op de laatste versie, namelijk een schilderij dat zich in het Kaiser Friedrich-Museum te Berlijn (Duitsland) bevond, maar in 1945 in een brand verloren ging. De gravure is, zoals meer het geval was, opgedragen aan een personaliteit, in dit geval Antoon Triest, bisschop van Gent (onderaan de gravure uitgebreid in latijn beschreven). Het werk is een voorbeeld van volmaakt meesterschap.
(bronnen: ten dele uit Wikipedia en barokinvlaanderen.vlaamsekunstcollectie.be)